Dilim kalemdi mısralarda ama
Ruhumun çatlakları gibiydi satırlar
Oysaki her şey yazılabilirdi beyaz kâğıda
Aşk yoktu, belki ondan üveydi kelimeler,
Üveydi de ondan anlatamazdı cümleler
Ancak gönlün efkârlanacak yeri de olmalı
Sebil olup akmalı içindeki duygular
Hayâlde biri de olmalı ki ses versinler sana…
Güneşsiz gecelerde bir armağan dilerken,
Tünelin ucundaki ışığı beklerken,
Mustarip lisan aniden konuşuverir
Hele gönlün ucuna takılmış bir de el görünce
Ruhunun çatlakları kapanıverir birden
Damlalar artık sevda dolu mısralardır
Yağmur olup boş kâğıda yağarlar
Sana gelen armağanın aşkıyladır bu…
Bojidar
Çipof
26
Kasım 2014
