11 Şubat 2015 Çarşamba

AŞK PORSELENİ…



Yaşamda çatlaklar hep vardır. Oluştuğunda bu çatlakları onarmaksa özen gerektirir. Çünkü çatlak yapışır ama eski halini asla almaz/alamaz.

(Çatlak söylemini bu tümcede mecazi olarak, insani ilişkilerdeki çatlaklar için kullandık!)

Bir çatlak oluşumundan sonra onarılmış haliyle yaşamı sürdüren, sürdürmeye niyetli olanların davranışları ve hatta kabullenişleri önemlidir ve tabi bu esnada devreye giren “Af” müessesesi de önemlidir. Af bir kabulleniştir, bir hatanın yok sayılmasıdır, mecazi olarak da yapıştırılan çatlağı olduğu gibi kabulleniştir. Bu bağlamda; Yaşamda çatlaklar oluşmaması en büyük dilektir…

Ve çok zaman af gereklidir de… Aksi takdirde yaşamı sürdürmek çok zor olur! Ama insan doğasının gereği olarak bu her daim bir kenarda bekler, unutuldu zannedilir ama unutulmaz. İçinde bekleteni obsesif yapma olasılığı da vardır ve ileriye yönelik başka önemsiz sorunlarda ortaya çıkar/çıkartılır…

Sevgi ise yaşamımızın her evresinde farkı nispetlerde, etrafımızdaki kişilere, aile bireylerine, milli ve manevi değerlerimize yönelik çok göreceli ve çok çeşitlilik arz eden bir kavramdır. Yaşam; her an çatlayabilecek bir porselen olarak düşünülse ve af etmeye, edilmeye gerek kalmaması için ihtimamla korunsa, etrafımızdaki farklı düzeydeki sevgimizi verdiğimiz ilişkiler ne güzel olur.

Yukarıda “Sevgi çok çeşitlilik arz eden bir kavramdır” dedik. Sevgi;  sadece âşık olunana tektir ve özeldir. Aşk ise sevginin en çok korunması gereken hâlidir ve sevgi porseleni asla çatlamamalıdır.

Etrafınızdakilere farklı düzeylerde verdiğiniz sevginizi ve varsa âşık olduğunuza olan özel sevginizi iyi koruyun…

Çatlamasına izin vermeyin… 

Sevginiz bol, aşkınız tek olsun…


Bojidar Çipof
11 Şubat 2015