Yılların hasretiyle buluşmanın ardından
Gün güzeldi, gece de öyle ama azdı vakit
Bundandı damıtarak kullanmalarının nedeni
Bundandı o demlenen anlara olan cimrilik…
Sanki bir ırmak gibi fakat su sesi olmadan
Yüreklerinin çınlamasıyla doldu ve aktı zaman
Gecenin ıssızlığı sessizdi ve sinmişti o gece
Bırakmıştı sinsi karanlıklarda gizlenmeyi
Onlara bakmadan geçmişti sokaklarından
Rüyalarındaki atlıları da
salmışlardı
İstedikleri yerlere gidebilirlerdi onlar…
Vaatsiz, çıkarsız ve çöken karanlığa inatla
Sıyrılmışlardı kendi ışıklarıyla aydınlanarak
Kavrulmuşlardı öpüşmenin her rengi ile
Isınmışlardı nefeslerinin arkadaşlığında
Tenleriyle kavurarak bir diğerini…
Birbirlerinin yüreklerine misafirdiler onlar
Dillerin raksını kimse bozmasın diye korkarak
Yaşamın gerçekliği ile tekrar savrulacaklarını
Bile bile düşünmemeye çalışıyorlardı zamanı
Tekrar görüşebilmenin bilinmezliği ile ezilerek
Yaşamın gerçekliğinin acımasızlığı ile üzülerek
Belki albüme bir fotoğraf daha eklemek için
Hasret ile yine tek bir geceyi bekliyorlar şimdi…
Bojidar
Çipof
24
Temmuz 2012
